VISITA DE FINA CASALDERREY

Hoxe, mércores 20 de abril, o alumnado de 5º de Primaria recibiu a visita da escritora Fina Casalderrey para manter un encontro literario, xa que as nenas e nenos leron Dúas bágoas por Máquina, unha das súas primeiras obras.

Fina falou dos seus inicios como mestra cunha anécdota sobre unhas tesoiras porque unha historia, segundo ela, sempre comeza con algo que nos conmove.

Partiu dun obxecto como un tutelo, feito polo seu pai, onde se mesturan as moras co azucre, para utilizalo como unha metáfora que explica como este froito lle serve de inspiración. Por exemplo, a primeira mora para o libro Dúas bágoas por Máquina foi unha conversa cun alumno (ao que non lle impartía clase), un pouco traste, durante un recreo no colexio de Santa Lucía de Moraña. Ela preguntoulle porqué estaba tan triste e el explicoulle con toda a súa emoción que lle desaparecera o seu can Tobi.

Entón, Fina pensou que oxalá fose capaz de escribir unha historia que provocase esas mesmas emocións a quen a lese e así naceu Dúas bágoas por Máquina. De feito, todos os protagonistas do libro levan nomes que teñen que ver co alumnado daquel centro escolar.

A outra mora para o Estanque dos parrulos pobres foi o cancro do seu pai. Escribiu a obra en dous días para que o seu pai non lle tivese medo á enfermidade e o puidese ler antes de finar. El sorprendeuse coa imaxinación da súa filla, que se refuxia no papel dunha nena de 6 anos que non lle ten medo á morte. Fina convértese en todos os personaxes sobre os que escribe, e así esta obra serviulle como bálsamo.

Outra alumna do colexio de Moraña inspiroulle Ás de mosca para Anxo. Era unha nena á que lle custaban moito as matemáticas, confundía estudar con copiar, era moi inxenua, os rapaces facíanlle bromas... Pero, pese as súas dificultades, o profesorado non se atrevía a suspendela, xa que traballaba e se esforzaba moito.

As cousas que nos pasan quedan habitando para sempre en nós. E, segundo a autora, non hai nada que teña máis forza que as palabras. Oxalá nunca o esquezamos. Nós estamos seguras de que nunca te esqueceremos, Fina, e que sempre habitarás no noso recordo con este poema traducido ao galego que tanto nos conmoveu pola túa emoción e sensibilidade ao recitalo:

"As flores azuis que están detrás das montañas

estanche a falar, estanche a falar,

ti que sabes de todo: interprétaas, interprétaas."

A última parte desta sesión literaria con Fina Casalderrey estivo dedicada ás preguntas formuladas polo alumnado e ás marabillosas dedicatorias persoais que lles escribiu nos seus libros de Dúas bágoas por Máquina. 

Como recordo final da visita, Fina asinou unhas fermosas verbas no libro de honra da nosa Biblioteca e tamén fixémonos unha foto con ela para inmortalizar esta mañá chea de maxia e de forza nas palabras.

 

Moitísimas grazas, Fina!!!